De afgelopen week was het uitgebreid in het nieuws: Marco van Basten had besloten dat hij een stap terug doet, van hoofdtrainer naar assistent.
Van Basten vertelde tijdens de persconferentie dat hij hulp heeft gezocht. “Ik heb cursussen gedaan, heb met mensen gesproken, ik heb er hard aan gewerkt. Ook omdat ik het vak van trainer mooi en interessant vind.” Van Basten vertelde dat hij meerdere malen met stress werd geconfronteerd en dat het terugkerend is, hij verwachtte dat de stress zou wennen en een plaats kon geven. Uiteindelijk was het toch zwaarder dan hij had gewild. ,,Ik heb er de afgelopen weken ook heel goed over nagedacht. Ik moest ander werk gaan doen of mijn werk anders gaan doen.”
Het is geen besluit dat je zomaar neemt. De omgeving zal het niet altijd snappen, hoofdtrainer is voor veel mensen een baan met aanzien en een droombaan. En dan geeft Van Basten dat uit eigen beweging op? Ik vind het moedig. Waarom zou je blijven doorploeteren in een baan waar je niet gelukkig in bent en waar je zelfs lichamelijke of geestelijke klachten van krijgt. Ik heb diep respect voor deze beslissing en ik hoop dat Van Basten hiermee een voorbeeld is voor anderen.
Op Twitter zag ik het volgende berichtje:
En daar sluit ik me graag bij aan. Ik hoop dat meerdere mensen een ‘Van Basten’ doen; kiezen voor druk en ambities die bij je passen en waar je gelukkig van wordt. Leef je eigen talent!
Ook interessant:
